φόρηση

η / φόρησις, -ήσεως, ΝΜΑ, και φόρεσις, -έσεως, Α [φορῶ]

νεοελλ.

βιολ. μορφή κοινοβίωσης κατά την οποία ένας οργανισμός μεταφέρεται από έναν άλλον οργανισμό ή και μεταφορικό μέσο χωρίς να υπεισέρχεται παρασιτισμός στη σχέση αυτή, όπως είναι λ.χ. η μετακίνηση σε μεγάλες αποστάσεις ορισμένων αρθροπόδων που προσκολλώνται σε ένα ιπτάμενο ζώο ή η μετακίνηση μέσα στο νερό τού ψαριού ρέμορα, που μεταφέρεται προσκολλώμενο σε καρχαρίες ή σε άλλους οργανισμούς ή και στο κύτος τών πλοίων

μσν.-αρχ.

μεταφορά

αρχ.

η ενέργεια τού φορώ, το να φορεί κανείς κάτι («ἱματίου... φορήσεως», Αθήν.).